Werken bij Ambiq - Begeleider wonen Jan

Jan, begeleider wonen

Na acht jaar als assistent-boekhouder besloot Jan zijn hart te volgen en zich volledig te richten op zijn passie: werken met mensen. In 1985 startte hij bij Stichting De Eik in Slagharen, één van de rechtsvoorgangers van Ambiq. Nu, 40 jaar later, is Jan nog steeds met evenveel toewijding en plezier actief bij ons. Zijn uitgebreide ervaring, oprechte betrokkenheid en innovatieve visie maken hem tot een onmisbare kracht in de begeleiding van cliënten / bewoners.

Van boekhouder naar zorgverlener

Jan: “Na de Mavo begon ik op mijn zeventiende als assistent-boekhouder. Met de oliecrisis en de daaropvolgende recessie stortte de bouwsector in. Dat zette mij aan het denken: ‘Wat wil ik eigenlijk?’ Mijn passie lag bij mensen. Ik begon met vrijwilligerswerk voor een project met eenzame ouderen in Twente, waar ik hen ambulant begeleidde. Dit groeide uit tot een bijzondere ervaring waarin ik samen met hen activiteiten opzetten zoals leren koken en praktische ondersteuning bieden. Daar is het zaadje gepland voor mijn carrière in de zorg.”

Mijn eerste jaren: van Slagharen naar Oldenzaal

“Ik begon in Slagharen, waar De Eik was gevestigd in een oud klooster met enkele paviljoens daarachter. Ik werkte op een groep genaamd ‘De Sterren’ met twaalf kinderen, van tien tot twintig jaar. Elke maand waren er kerkdiensten en disco’s – niet verplicht, maar wel een mooi moment om met de groep samen te zijn. In 1986 verhuisde De Eik naar Oldenzaal, met als doel de kinderen uit de anonimiteit te halen en hen midden in de samenleving te plaatsen. Het was een vooruitstrevende visie: niet langer verscholen achter een klooster, maar wonen tussen de mensen. In de nieuwe setting werkte ik met een jeugdgroep van acht kinderen tussen de 10 en 18 jaar. Samen begonnen we in Oldenzaal met zo’n 70 kinderen. Het was een bijzondere tijd. Alles werd nog met de hand gestencild, want computers hadden we niet. Het was de goede oude tijd.”

De grote verhuizing

Jan: “Met de verhuizing van Oldenzaal naar Hengelo kwam er een verandering. De organisatie werd groter en professioneler. Waar we vroeger een ringmap gebruikten, werken we nu met digitale systemen. Trainingen en deskundigheidsbevordering zijn een vast onderdeel van het werk geworden. Alles gaat sneller, nauwkeuriger en efficiënter. Toch mis ik soms de kleinschaligheid en het persoonlijke van vroeger. Maar de groei heeft ook veel expertise en professionalisering gebracht.

Ik werk nu bij de volwassenenzorglocatie Erve 't Woldhuis en daar heb ik gelukkig jongere collega’s die me willen helpen. We hebben een team hebben dat goed op elkaar is afgestemd met verschillende persoonlijkheden die elkaar goed begrijpen. Elke opvoeding brengt iets unieks mee, zowel voor de cliënten als in onze samenwerking. Dit doet me denken aan mijn tijd in Slagharen, waar gezelligheid, saamhorigheid en respect de basis vormen. We werkten met jeugdgroepen, leerden doelen stellen en hadden plezier met activiteiten zoals voetbal kijken, fietsen, sporten en spelletjes spelen. Die balans tussen professioneel werken en een persoonlijke, informele sfeer maakt het prettig samenwerken."

Een nieuwe richting: volwassenenzorg

Jan: “Na 21 jaar met jeugdgroepen te hebben gewerkt, maakte ik in 2006 de overstap naar Volwassenenzorg bij Stichting ZON. In 2010 fuseerde ZON met De Eik en De Dreei. Samen kozen we de nieuwe naam Ambiq, waar ik sindsdien met trots werk. De Volwassenenzorg past bij mij: kleinschalig, overzichtelijk en met een geheel eigen dynamiek. We werkten in een prachtige, wat afgelegen boerderij, en de doelgroep vroeg om een heel andere manier van werken dan met jeugd. Het voelde echt als een totaal andere tak van sport."

Het gezinshuis: zorg en gezin combineren
“Samen met mijn vrouw runde ik ook 22 jaar lang een gezinshuis, naast mijn werkweek van 36 uur bij Ambiq. We namen de kinderen op in ons eigen huis. Het was intensief werk dat veel tijd en inspanning vroeg. Privacy leverden we in, want ouders, scholen en hulpverleners kwamen regelmatig over de vloer. Het was geen kwestie van ‘even voor de tv zetten’; elk kind vroeg persoonlijke aandacht, structuur en begeleiding. We gingen overal met hen mee, of het nu naar school, therapie of andere afspraken was. Toch was het ook enorm waardevol. Veel van die kinderen hebben hun weg gevonden in de maatschappij en met sommigen heb ik nog steeds contact.”

Kleinschalige groep voor jongeren met autisme

Jan: “Wat mij het meest bijgebleven is? Een hoogtepunt in mijn carrière was het opzetten van een kleinschalige groep voor jongeren met autisme. Samen met collega’s ontwikkelden we een aanpak die specifiek gericht was op hun behoeften. Het succes van die groep bevestigde voor mij het belang van maatwerk in de zorg. Door echt te kijken naar wat iemand nodig heeft, kun je een verschil maken.”

Blijven leren en genieten

“Na veertig jaar in de zorg ga ik nog steeds met plezier naar mijn werk. De combinatie van uitdaging, afwisseling en het contact met collega’s en cliënten maakt dit vak uniek. Natuurlijk zijn er zware dagen, maar die horen erbij. Wat mij drijft, is de ideologie: iets kunnen betekenen voor anderen. En dat gevoel, dat neem ik elke dag mee.”

Een veelzijdige en uitdagende baan

Jan: “Als je in de zorg wilt werken, moet je stressbestendig zijn en tegen een stootje kunnen. Het is geen baan waarin alles altijd soepel verloopt, maar juist die uitdaging maakt het mooi. Je moet creatief zijn, kunnen incasseren en vooral een klik hebben met de mensen waarmee je werkt. Het is geen baan voor iedereen, maar voor mij is het de perfecte keuze geweest. 40 jaar in dienst is een prachtig jubileum waar ik met trots op terug kijk.”